Ναι.
Φεύγω.
Πάω στην πόλη που πήρε τα όπλα για την επανάσταση και τον κομμουνισμό,
που τη λαγνεία της έκανε σελίδες – και συνταγές μαγειρικής – ο Montalban,
που παραλίγο να μην την πατήσει ποτέ ο μεγάλος ΠΑΟΚ όταν κληρώθηκε το ’75 στο UEFA να παίξει με τη Barca κι είχε ξεσηκωθεί ο κόσμος να μην παν τα παλικάρια του Λόραντ για να ενταθεί η διεθνής απομόνωση του Φρανκικού καθεστώτος,
που οι Ojos de Brujo μας παραμύθιασαν ότι είναι μια πόλη μαγική που ΟΛΑ συμβαίνουν ΤΩΡΑ,
που πρώτη αποθέωσε το μεσσία σ.Ντιέγκο.
Άμα γυρίσω θα σας πω τί απ’όλα ισχύει
– και μην μου πολυέχετε εμπιστοσύνη δεν είμαι παρά ένας ερασιτέχνης γραφιάς.
Y.Γ. Αν έχει κρύο και χιόνια βέβαια θα τους το κάνω λίμπα το μαγαζί – χειρότερα απ’το Στάθη Ψάλτη λέμε
26 Απριλίου, 2008 at 10:22 πμ
Σόρρυ αλλά καλοκαίρι δεν ήταν να ΠΑΜΕ Βαρκελώνη?!Καλά να περάσεις παρόλα αυτά και εύχομαι να χει καλόκαιρό, όχι όπως εδώ που μας έχει ξενερώσει!
30 Απριλίου, 2008 at 10:18 πμ
Πάμε και καλοκαίρι ρε..νο πρόμπλεμ
5 Μαΐου, 2008 at 8:47 μμ
Άντε, ακόμα?
8 Μαΐου, 2008 at 3:28 μμ
Για ριξε μια ματια κ στη RAYO VALLECANO,να δεις πως επιβιωνουν οι Αντιφασιστες στη φωλια του λυκου(Μαδριτη….)
κανεις ομως ενα μεγαλο λαθος…Η κοκκινη Liverpool,ΔΕΝ υπαρχει,τουλαχιστον οχι στο βαθμο που διαφημιζεται.Παραδοσιακα ηταν η ομαδα των προτεσταντων της πολης,σε αντιθεση με την Everton,οπου ηταν παντα πιο εντονο το Ιρλανδικο στοιχειο,κ το παρατσουκλι της ομαδας(toffees),ΔΕΝ εχει να κανει με κανενα εφοπλιστη κ το συναφι του,αλλα με τη συνηθεια να μοιραζονται ζαχαρωτα στα πιτσιρικια του Goodison Park,συνηθεια που κραταει κοντα στα 100 χρονια.Το δε συμπληρωμα στο εμβλημα του συλλογου ειναι,The peoples club.Κ μη μου πει κανενας για τον ποδοσφαιριστη της Liverpool,r.Fowler,που ειχε τιμωριθει απο την ομοσπονδια για την ενδειξη συμπαραστασης προς τους απεργους λιμενεργατες της πολης,γιατι τοσο αυτος οσο κ παλαιοτερα ο Ian Rush,δηλωναν ανοιχτα οτι ηταν οπαδοι της Everton….
Aυτα τα λιγα για την αποκατασταση της αληθειας….
Που καταληγουμε?QPR,φυσικα !!!!!!!!!!!
8 Μαΐου, 2008 at 4:01 μμ
@Celtic Pauli
Forca Rayo!Την ξέρω την ομάδα της Vallecas, αλλά αυτοί οι φουκαράδες είναι πολύ αδύναμοι για να γίνουν σύμβολο. Δεν τά’ξερα όλ’αυτά για τη Λιβερπουλ -ή για την Έβερτον – πάντως αυτό που ήθελα να πω με τα ποστάκια για τη Μπατσελόνα είναι ότι μια ομάδα – σήμερα τουλάχιστον -ούτε σύμβολο επανάστασης μπορεί να είναι στα σοβαρά, ούτε μένει αλώβητη από την εμπορευματοποίηση -τον καπιταλισμό πες.
Εγώ Αγγλία είμαι West Ham Utd. – a real cockney reject.
Ευχαριστώ και για την αναδημοσίευση στο site της Pauli -μπάτε ρε!
(http://www.fcstpauli.gr/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1)
8 Μαΐου, 2008 at 8:57 μμ
regimientocinqo,δε θα διαφωνισω μαζι σου σχετικα με την εμπορευματοποιηση των συλλογων ποδοσφαιρου….αναδημοσιευσα το αρθρο σου κ αλλου,(το εχουν διαβασει ηδη 100 νοματαιοι)βαζωντας φυσικα το σαιτ σου στο τελος για να μπει κ αλλος κοσμος εδω μεσα……το μειλ μου το εχεις,αν κ πιστευω οτι συναντιομαστε συχνα,χωρις να το ξερουμε…..
κατεξοχην ομαδα της εργατικης ταξης η WestHam,αλλα οπως κ οι υπολοιπες (charlton,millwall,leyton orient)στην υποβαθμισμενη αυτη περιοχη του λονδινου,πικρη ιστορια οσον αφορα τους οπαδους της…
8 Μαΐου, 2008 at 8:59 μμ
http://talfanzine.galacforums.com/index.php
υγ….ριξε μια ματια κ σ αυτο το σαιτ…..
9 Μαΐου, 2008 at 12:15 πμ
Το κείμενο είναι εμπεριστατωμένο, άκρως αποκαλυπτικό και δείχνει πολύ όμορφα τον κίνδυνο που διατρέχει κανείς να παρερμηνεύσει σύμβολα κι’ ιδέες, όταν δεν τη ψάχνει. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ποδόσφαιρο όπου το υποκειμενικό πάθος βάζει παρωπίδες…
Επίτρεψέ μου δυο διορθωσούλες: ο ξανθός άγγελος λέγεται Bernd Schuster και στη
«Πρωταθλήτρια Ευρώπης μ’ένα πέναλτυ του Κούμαν» το σωστό είναι φάουλ. Πταίσματα θα μου πεις για την ποιότητα του άρθρου αλλά τυγχάνω κολλημένος με το τόπι…
Ακόμη στην αρχή του part 2 δε καταλαβαίνω τη χρήση της λέξης «καστιγιάνικα»
(«τα καστιγιάνικα σύμβολα καμμένα, σπασμένα, ή σαπισμένα σε μπαούλα και υπόγεια»)
9 Μαΐου, 2008 at 10:06 πμ
@ Celtic Pauli
πολύ πιθανό να συναντιόμαστε 😉
Είναι πράγματι ωραίο θέμα οι «μικρές» ομάδες του Λονδίνου- οι skinheads κι όλ’αυτά. Μ’αφορμή τη μπάλλα βγάζεις πολλά συμπεράσματα – ίσως να βρούμε ξανά αφορμή..
@gsgabs
«καστιγιάνικα»: από την Καστίλλη -την Μαδρίτη πες..
10 Μαΐου, 2008 at 11:39 πμ
“καστιγιάνικα”: από την Καστίλλη -την Μαδρίτη πες
Συμπάθα με αλλά «καταλανικά» θα το καταλάβαινα αλλά «καστιγιάνικα» δεν κολλάει! Ή κάτι μου διαφεύγει;
10 Μαΐου, 2008 at 11:55 πμ
Ρε συ..
στο κείμενο λέμε ότι τα «καστιγιάνικα» σύμβολα – ας πούμε η ισπανική σημαία -κατά τα χρόνια του εμφυλίου ήταν κρυμμένα κλπ. στη Βαρκελώνη.ΜΕΤΑ τον εμφύλιο και την ήττα ξαναφάνηκαν.
Αυτό.