regimientocinqo

Κάποια πράγματα τα είχαμε ξαναγράψει την περίοδο της Μανωλάδας, σχετικά με το ποιοι είναι οι μηχανισμοί που δουλεύουν για να κρατάν στην ομηρία της παρανομίας και της ζωής χωρίς δικαιώματα  δεκάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους ανθρώπους.Κρατικοί είναι, αν βαριέστε να κλικάρετε.

Αν θυμάστε, όταν ήρθαν στο φως τα γεγονότα στη Μανωλάδα, ο αστικός τύπος,ηλεκτρονικός και έντυπος,  τα αστικά κόμματα κλπ. «έφριξαν» με την κατάσταση, με τον τρόπο που ορισμένοι συμπολίτες μας αντιμετωπίζουν το θέμα , με το ρατσισμό που εκκολάπτεται (αλήθεια…το ξέρετε ότι η καλλιέργεια κλίματος ξενοφοβίας και ρατσισμού διώκεται αυτεπάγγελτα? Δεν κάνω πλάκα καθόλου…) κι άλλα τέτοια πολιτισμένα. Σήμερα απ’αφορμή την ύποπτη -τουλάχιστον – τροπή που πήραν τα πράγματα σε μια γειτονιά της Αθήνας το κλίμα στην «κοινή γνώμη» μας παρουσιάζεται διαφορετικό: τί σκοπέυετε να κάνετε ΕΔΩ και ΤΩΡΑ ρώταγαν τον Παυλόπουλο στο ΜΕΓΚΑ πριν λίγα

αλληλεγγύη και ταξικός αγώνας ρε...

 λεπτά..»Θ’αυξήσουμε τις επιχειρήσεις -σκούπα, θ’ανοίξουμε νέα «κέντρα υποδοχής», θα ενισχύσουμε τη λειτουργία των ήδη υπαρχόντων, θα πάρουμε λεφτά από την ΕΕ για να διαχειριστούμε το ζήτημα…». Άμα είσαι υπουργός το εύκολο είναι τα «θα» βέβαια, αλλά στην προκειμένη περίπτωση τα πράγματα είναι ακόμα πιο εύκολα: διψασμένοι για μπάτσους -στρατόπεδα συγκέντρωσης -στρατους στο δρόμο κι έτσι δημοσιογράφοι δίνουν πάσα στον υπουργό για να μας πει τα ίδια, πιο στρογγυλεμένα και υπουργίστικα σαφώς. Άρα θα ξαμολήσουμε όλη την καταστολή μας στους αλλοδαπούς που στερούνται προβλεπόμενα νομιμοποιητικά έγγραφα…και?

ΚΑΙ?

Πρώτη ερώτηση: πόσοι έλληνες έχουν χάσει τις δουλειές τους από τους αλλοδαπούς? Αν όχι κανένας ελάχιστοι. Στα εργοστάσια της Ναουσας, του Κιλκίς ή της Θεσσαλονίκης που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια δεν δουλεύαν αλλοδαποί. Έλληνες δουλεύαν. Και όσοι απολύονται στις βιομηχανίες δεν απολύονται με κριτήριο αν είναι ‘Ελληνες ή όχι. Επίσης στις οικοδομές: όταν γίνονταν οι ολυμπιακοί είχε πήξει στον οικοδόμο η Αθήνα, ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης. Σήμερα με την οικοδομή στο λιμιτ ντάουν δεκαετίας δεν βρίσκουν δουλειά ούτε οι ξένοι ούτε οι έλληνες. Στα δε χωράφια, φρόντισε το κράτος ώστε οι εργάτες γης να βγουν από το ΙΚΑ, να μπουν στον ΟΓΑ, να απαλλαχτούν από εργοδοτικές εισφορές οι κτηματίες, και να κονομάνε και από αυτή τη μπάντα. Μόνο στα καράβια ενισχύθηκαν τα αλλοδαπά πληρώματα σε βάρος των ελληνικών -μόνο που αυτό ήταν κόλπο των εφοπλιστών εδώ και τρεις και τέσσερις δεκαετίες, αφήστε που αυτοί δεν ζουν απαραίτητα στη χώρα  – συμφερόντων του εφοπλιστή.

Δεύτερη ερώτηση:υπάρχει ζήτημα εγκληματικότητας; Ναι. Όπου η εγκληματικότητα γεννιέται κυρίως στο περιθώριο. Και όπου περιθώριο, οτιδήποτε δεν είναι καταγεγραμμένο, έτσι? Δεν έχει διεύθυνση, ΑΦΜ, ταυτότητα κλπ. (λέμε τώρα…γιατί ο Ντίλλινγκερ είχε απ’όλα, όπως κι ο Κοσκωτάς..). Γιατί λοιπόν δεν νομιμοποιούνται όλοι; Θα βρίσκουν δουλειά, θα πηγαίνουν τα παιδιά τους σχολείο, θα μπαίνουν στα νοσοκομεία, θα πληρώνουν ΙΚΑ κλπ. Είναι άραγε αυτό παράλογο, και πιο λογικό να τους κυνηγάνε τα λιμενικά, κι οι «σκούπες»?

Τρίτο ερώτημα: υπάρχει ζήτημα δημόσιας υγείας; Όχι τόσο μεγάλο, κανείς δεν το ισχυρίζεται αυτό, και όχι, στον 21ο αιώνα δυσεπίλυτο: αν είναι στοιβαγμένοι οι άνθρωποι σε ερείπια ο ένας πάνω στον άλλο , είναι πιθανό να έχουμε ασθένειες. Και εδώ η λύση είναι η νομιμοποίηση, τα νοσοκομεία, η παρακολούθηση… Πιο λογικό είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης; (είναι βέβαια πιο φτηνό….).

Τέταρτο ερώτημα: ποια είναι η ακριβής έννοια του «προβλήματος»; Γιατί «μας» είναι πρόβλημα οι αλλοδαποί; Μας χαλάνε τη μόστρα; Δε γουστάρουμε να κυκλοφορούμε με μελαψούς ανάμεσα στα πόδια μας; Θα αλλοιωθεί το DNA της φυλής, που ως γνωστόν,είναι ανώτερο – τόσα βιβλία πουλάει ο Αδωνις κι ο Βελόπουλος σχετικά…

Ας βγουν λοιπόν οι υπουργοί, η αντιπολίτευση αντάμα με τους φασίστες να το πουν. Ότι κατά βάθος ο λόγος που έχουν ξεσαλώσει, που μπάτσοι σκίζουν το κοράνι -μα τόση πώρωση πια; – που παράνομοι μετανάστες δολοφονούνται από λιμενοφύλακες στη Θεσπρωτία και βρίσκονται σε κωμα στο νοσοκομείο Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης είναι γιατί ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει ένας εσωτερικός εχθρός. Γιατί η συναίνεση απέναντι στις κυρίαρχες επιλογές πρέπει να οικοδομείται κάπου, γιατί η καθημερινή πίεση του μεροκάματου, της ανασφάλειας και του χτυπήματος των δικαιωμάτων πρέπει να εκτονώνεται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, γιατί πρέπει να μάθουμε ξανά να «σεβόμαστε» και στη συνέχεια να φοβόμαστε την πανταχού παρούσα αστυνομία – και το στρατό σε λίγο: ακόμα περισσότεροι μισθοφόροι, ενώ ο Μπερλουσκόνι έδειξε ήδη το δρόμο της «ασφάλειας», κατεβάζοντας τα τανκς στους δρόμους αν θυμάστε – γιατί πρέπει να χτυπάμε τον πιο αδύναμο, γιατί πρέπει να υπάρχει ο αδύναμος για να λέμε πάλι καλά και να καρφωνόμαστε ακόμα περισσότερο στην τηλεόραση.

..καλά τα χειρότερα έρχονται….

(δείτε κι εδώ)