Διαβάζω – κι εγώ – στη σελίδα 123

«Ο Τρεφφαί είχε ήδη πληροφορηθεί απ’το ραδιόφωνο ότι ένα κείμενο είχε φτάσει στις εφημερίδες και τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, ταχυδρομημένο από το Παρίσι τη νύχτα, ήταν υπογραμμένο από την ομάδα Νάδα, διεκδικούσε την απαγωγή του πρεσβευτή και ζητούσε τη δημοσίευση της διακήρυξης σε όλες τις εφημερίδες καθώς και την πληρωμή από το κράτος 200,000 δολλαρίων ως λύτρων.Το κράτος είχε σαράντα οχτώ ώρες προθεσμία για να απαντήσει, δηλαδή ως τη Δευτέρα το μεσημέρι. Αν απέρριπτε τις προτάσεις θα εκτελούσαν τον πρεσβευτή.» 

…καλά. Το παραπάνω απόσπασμα θα μπορούσε να είναι κατ’ευθείαν βγαλμένο από την κινηματογραφική αφίσσα – ή να είναι κείμενο trailer.Τί θα γίνει άραγε; – σας φαντάζομαι ν’αναρωτιέστε. (..αν και μάλλον ξέρουμε όλοι τί γίνεται σχεδόν πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις) 

Είναι η σελίδα 123 από το μυθιστόρημα του Jean Patrick Manchette -για τον οποίο κάτι ψιλογράψαμε εδώ -,  «Nada», το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε το 1972 . Το αναπαράγω από τις εκδόσεις «Στάχυ», Αθήνα 1996 σε μετάφραση Γιάννη Καυκιά. Επίσης ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του εξαποδώ  ( θα μπορούσε να είναι και τραγούδι , at his satanic majesty’s request  😉 ). Πιστεύω ότι είναι από τα σπουδαιότερα polar μυθιστορήματα ενώ επίσης είναι πολύ ουσιαστικό από την πολιτική πλευρά των πραγμάτων -καθώς ανατέμει την υπόθεση του «αντάρτικου των πόλεων».Aφήστε που ήταν και το πρώτο βιβλίο που βρήκα δίπλα μου… 

Ευχαριστώ τον εξαποδώ για την πάσα, οι Παρτιζάνα   , Γκρανμα, Σκακιστικό blog, και Teenage Idol ..στο καθήκον -εκτός και το έχουν ήδη κάνει – κι επίσης αν κανένας από το εκλεκτό αναγνωστικό μας κοινό θα ήθελε να αξιοποιήσει το χώρο του βλογ για να πάρει μέρος καμμιά αντίρρηση, οι κανόνες είναι οι εξής:

1) Βρίσκουμε το πλησιέστερο βιβλίο με τουλάχιστον 123 σελίδες.
2) Πάμε στη σελίδα 123
3) Παραθέτουμε την 6,7 και 8 περίοδο*.
4) Καλούμε άλλους πέντε ιστολογούντες…

*είναι το διάστημα που ξεκινά με κεφαλαίο και τελειώνει σε τελεία.