Δεν ξέρω για σας. Εγώ από περιοδικά διαβάζω Esquire. Μ’αρέσει γενικά ο τρόπος που γράφουν τα άτομα, φαίνονται λίγο πιο down to earth από τα υπόλοιπα. Σαχλαμαρίζουν λίγο λιγότερο από τα υπόλοιπα επίσης, και αν μη τί άλλο είναι το μόνο περιοδικό που παίζει το γίγαντα Steve McQuinn (και τον επίσης γίγαντα Michael Kaine – αλλά αυτόν δεν είναι οι μόνοι). Και προφανώς ΔΕΝ είμαι από αυτούς που κοιτάζουν τα άρθρα και δεν βλέπουν τις φωτογραφίες, αντιθέτως και στις φωτογραφίες οι τύποι είναι cool, στο τελευταίο τεύχος έχουν τη Τζούλια. Άσε που δίνουν καταπληκτικές συμβουλές..
Ας πούμε στο τεύχος του Γενάρη 2008 υπάρχει ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ οδηγός για ξύρισμα φίλε μου.. You know, 1000 + 1 ερωτήσεις για το ξύρισμα που πάντα ήθελες να κάνεις αλλά πάντα φοβόσουν: να είναι βρεγμένα τα μούτρα ή όχι; Ξυράφι ή μηχανή; Κι αν ξυράφι, με πόσες λεπίδες; Σκέτη κρέμα ξυρίσματος ή και pre shave λάδι; Και τέλος, κόντρα ή με τη φορά της τρίχας;;
Ξέρω ξέρω… Είστε έτοιμοι να καγχάσετε: «και τί ξέρετε ρε παλιοκομμούνια εσείς από ξύρισμα» κλπ. Ε καλά, αυτό που ξέρουν όλοι ξέρουμε. Αλλά η πρόθεσή μου δεν είναι να ειρωνευτώ το καλό περιοδικό. Φαντάζομαι ότι το άρθρο αυτό όλο και κάτι θα εξυπηρετεί: ίσως σε σμίκρυνση να είναι καλό για σκονάκι σε τίποτα εξετάσεις κουρέων. Ή από την άλλη, να υπάρχει όντως κάποιος που θέλει μια πιο τεκμηριωμένη μελέτη σχετικά με το καλό ξύρισμα. Τί να πω, δεν θέλω να σταθώ και τόσο εν προκειμένω. Υποψιάζομαι ότι το άρθρο θα το χρέωσαν οι εταιρίες των ξυριστικών, και άλλων ειδών περιποίησης, για να διαφημιστούν – τί να σου κάνουν κι αυτοί, μ’αυτό το 3 ημερών στυλάκι που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια, τί να κάνουν να βάλουν γυαλιά και να πάρουν ακορντεόν; (απλά αναρωτιέμαι η τύπισσα που τό’ γραψε, όταν τη ρωτάν «τί δουλειά κάνεις» τί απαντάει;).
Πάντως ο Ι.Κ. Πρετεντέρης απαντάει δημοσιογράφος.(…..τό’χατε καταλάβει ότι κάπου το πάω έτσι;). Και είναι απολύτως ειλικρινής ο mr. Τί είναι δηλαδή, εκδότης; Δημοσιογράφος, έγκριτος και τα τοιαύτα. Με γνώμη βαρύνουσα, τόσο βαρύνουσα που μπορεί να αξιοποιηθεί τελικά ως Μάθημα Ζωής. Τέτοιο, όπως το δίνει στο Esquire o Ι.Κ.Π. στις σελίδες 150 -153 (και η παραπομπή είναι για εσάς τους nerds που διαρκώς κωλοτρίβεστε για τεκμηρίωση- δε πα να τραβήξετε καμιά ξούρα να στανιάρετε λέμε).
Εμένα τώρα, ως βλογ κι ως θεσμό με ψιλοαπαγοήτευσε η συνέντευξη/ το μάθημα. Κατ’αρχήν λέει ότι η στήλη του, του παίρνει μισή ώρα. Ίσως θα έπρεπε να του παίρνει περισσότερο .. Από την άλλη ίσως και να του παίρνει πολύ: πόση σκέψη θέλει δηλαδή για ν’αραδιάσεις 200 λέξεις με θέμα γιατί το ΠαΣοΚ είναι ο,τι συγκλονιστικότερο από καταβολής κόσμου,γιατί είμαστε ανάξιοι ταπεινοί δούλοι της μεγαλοσύνης της ΕΕ, ΚΚΕ ουστ, Καραμανλή δεν κάνεις τίποτα, ο Σημίτης ήταν το φωτεινό αστέρι που πάντα θα μας καθοδηγεί, έξω ρε ΚΚΕ κλπ; Εμένα πάντως τρία λεπτά μου πήρε. [ από την άλλη ίσως εκείνος να πληρώνεται με την ώρα].
Αλλά, το tip of the day είναι η ειλικρίνεια. Λέει ο μαν:»Το καλό το παραδεχόμαστε.(..) Όταν είχε βγεί το «Πρώτο Θέμα» είχα πει ότι είναι καλό, αν και δεν είναι το φύλλο που θα έβγαζα εγώ.»Όχι, γιατί ο Θέμος λέει ότι ο Λαμπράκης θέλει να τους κλείσει. Αλλού: «Η ενημέρωση είναι άποψη. Τον εαυτό μας πουλάμε». Κι εδώ σωστός. Όλοι αυτοί που ψάχνουν αντικειμενικότητες και τέτοια κουλτουριάρικα ας ανοίξουν κανά μπλογκ – όπως και κάνουν. «Στην Ελλάδα το δυσκολότερο πράγμα είναι να βρεις ένα δεξιό στις μέρες μας. Μόνο το ΛΑΟΣ κάνει αυτή τη δουλειά». Μέεεεεσα με χίλια. Είναι γνωστό εξάλλου ότι η Ελλάδα είναι η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης – κάπως έτσι δεν το’χε πει ο βουλευτής της ΝΔ Τασούλας;; «Οι κουκουλοφόροι είναι το φοιτητικό κίνημα; Μην τρελαθούμε. Έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι από αυτούς είναι ήδη στημένοι από την αστυνομία». Είδατε; όλο παράπονα είστε.
Βέβαια, θα μπορούσαν σε άλλα σημεία να γεννηθούν και κάποιες απορίες. Ίσως δε οι πιο παρατηρητικοί να έλεγαν ότι πέφτει σε αντιφάσεις – αλλά αυτοί απλά αγνοούν την έκφραση στην καθημερινότητα του γνωστού εγελιανού σχήματος (τί ποιανού σχήματος; του ρόμβου).
Λέει ας πούμε «Ανήκω σε ένα χώρο που ξεκινάει από τη μέση της Νέας Δημοκρατίας και τελειώνει στη μέση του Συνασπισμού». Αυτός δεν είναι και ο χώρος του Τσίπρα; Και γιατί είναι δύσκολο, κινούμενος σ’αυτό το χώρο να βρει κανένα δεξιό; Υπάρχουν εκεί και άλλοι εκτός από δεξιούς ; «Αν υπάρχουν 50 βουλευτές που μπορούν να μιλήσουν στην τηλεόραση κι εγώ κάνω 35 εκπομπές το χρόνο, αναγκαστικά, θα τους φωνάξω δυο τρεις φορές». Και τον Άδωνι, θα τον φωνάξει δεκαδυό δεκατρείς, γιατί και πληθωρικός είναι, και σπρέχεν (άχτουνγκ άχτουνγκ, γκαουλάϊτερ) έχει, και κονέ με Σείριο κι Ανδρομέδα έχει – για νά’χουμε και καβάτζα στην περίπτωση της αναμενόμενης alien invasion. Και βρίσκει κι ένα δεξιό, που ψάχνεται ο έρμος..
«Όχι, δεν θέλω να γίνω ο Ρουσόπουλος του ΠαΣΟΚ, αλλά αν γινόμουν κάτι στο ΠΑΣΟΚ, σίγουρα δεν θα ήμουν Ρουσόπουλος , θα ήμουν κάτι πολύ καλύτερο». Αυτό πρέπει να τον πόνεσε τον Υπουργό του Τύπου. Αλλά τί είναι «καλύτερο από Ρουσόπουλος;» Αβραμόπουλος;
«Η προσφορά των κομουνιστών στη χώρα ήταν ότι κατάφεραν να μας εμπλέξουν σε δύο εμφυλίους πολέμους». Να, τώρα αυτό δεν το κατάλαβα. Τους δύο εμφυλίους δηλαδή. Ο ένας είναι ο γνωστός μάλλον -εξάλλου συμπληρώνει αν δεν υπήρχαν οι δεξιοί και οι κεντρώοι, ο Ζαχαριάδης θα είχε κερδίσει το ’49 και θα μας έστελνε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης (καλά, ΠΟΣΟ χρονών είναι ο Πρετεντέρης;). (σωστή η δήλωση βέβαια: αν δεν υπήρχαν οι δεξιοί και οι κεντρώοι. Όχι, γιατί εκνευρίζεται καμμιά φορά που οι ΚΚΕδες λένε «τί ΠαΣΟΚ τί ΝΔ» και «τί Πλαστήρας τί Παπάγος»..).
Εν πάσει περιπτώσει ο άλλος εμφύλιος που μας έμπλεξαν οι κομμουνιστές ποιός είναι; Ο Αμερικάνικος; Ο Ισπανικός; Ο Ρώσσικος; Της Γιουγκοσλαβίας; Της Τσετσενίας;Της Κορέας; Ή του Αφγανιστάν που στείλαμε στρατό να τους ειρηνέψουμε – και πού ως γνωστό τίποτα δεν θα είχε γίνει αν κάποτε οι βρωμοκομμουνιστές Αφγανοί δεν κάναν λαϊκή δημοκρατία και δεν αναγκάζαν τους καλούς Αμερικάνους να εξοπλίσουν τους ταλιμπάν.
Πρέπει να δώσει διευκρινίσεις ο έγκριτος. Όχι τίποτα , μου φαίνεται ότι το βιβλίο ιστορίας της Στ’ δημοτικού τελικά δεν είναι παρά η ατζαμίδικα καμουφλαρισμένη όψη του ελέφαντα της συνολικής κακοποίησης της ιστορίας που υφιστάμεθα από τα μικρατά μας όλοι λέμε. Πρέπει να ψάξουμε να βρούμε και το δεύτερο εμφύλιο – ψαχτείτε ρε!! – δεν μπορεί να μας δουλεύει ο μαν, τί διάολο τον εαυτό του πουλάει για ενημέρωση..
Αυτά που λέτε. Κατά τα άλλα έχουν ξαναβγει στη μόδα τα Wayfarer της RayBan – οπότε ο Γκοντάρ ξαναδικαιώνεται, αλλά επανέρχονται οι φαρδιές γραμμές στα κουστούμια, που δε με χαλάει μεν, γιατί έτσι στα στενά θα μείνουν μόνο οι τυπάδες, αλλά από την άλλη θα κάνει σπανιότερη τη μόνη σωστή γραμμή, και θα μας τη σπάσει στην τελική. Και μην ξεχνάτε να βουρτσίζετε τα δόντια σας ΚΑΛΑ, για να μην κολλήσετε καμια τερηδόνα.
19 Ιανουαρίου, 2008 at 8:39 μμ
Λες να εννοεί την χούντα? 🙂
19 Ιανουαρίου, 2008 at 10:47 μμ
Μήπως άκουσε τίποτε για δεύτερο αντάρτικο?
19 Ιανουαρίου, 2008 at 11:10 μμ
@Rocean
τη χούντα; ότι δηλαδή έγινε και «μας έσωσε» από δεύτερο εμφύλιο;
@l’enfant de la haute mer
Bienvenus! Το δεύτερο αντάρτικο δεν ήταν ο εμφύλιος; (Εκτός και μετράει για εμφύλιο και το πρώτο αντάρτικο, κόντρα στους Γερμανούς – που παίζει και αυτό να λέει, μια και το «Ελεύθερον Βήμα» ήταν ολόψυχα με το άρειον έθνος των Ναζί..)
19 Ιανουαρίου, 2008 at 11:24 μμ
Άκουσε «δεύτερο», «δύο και βάλε», σκέφτηκε !
Τι να πώ κι εγώ, χρεώνω ακριβά για ν’αναλύσω τέτοια κείμενα…
19 Ιανουαρίου, 2008 at 11:28 μμ
Καταλαβαίνω..
mais, c’est un boulot non?
20 Ιανουαρίου, 2008 at 12:12 πμ
Νομίζω πως το βρήκα.
Μιλά για τον εμφύλιο Βενιζελικών – βασιλικών.
Ως γνωστόν, οι κομμουνιστές ήταν εχθροί του Λευτεράκη ο οποίος έφτιαξε και το «Ιδιώνυμο». Για να τον εκδικηθούν έβαλαν τον Κοκό τον Α’ να ρίξει το Βενιζέλο. Τη συνέχεια την ξέρετε ακόμα κι αν διαβάζετε τα κόμικς της Ρεπόυση: Η χώρα χωρίστηκε στα 2. Το κράτος των Αθηνών και το άλλο της Θεσσαλονίκης.
Ο διαχωρισμός κρατάει μέχρι σήμερα όπως θα διαπιστώσετε αν παρακολουθήσετε ένα αθλητικό γεγονός ανάμεσα σε βόρειους και νότιους.
Κομμουνιστικές αθλιότητες.
20 Ιανουαρίου, 2008 at 12:16 πμ
Μμμμ…
μέχρι στιγμής είστε νικητής Αμετανόητε!
20 Ιανουαρίου, 2008 at 12:28 πμ
Νικητής στις υποθέσεις αγαπητέ.
Διότι την πραγματική απάντηση μόνο ο ίδιος ο Jean Pretenderi θα μπορούσε να τη δώσει.
Εμείς οι καημένοι, όσο διεστραμμένη φαντασία κι αν έχουμε, πώς να αποκρυπτογραφήσουμε τη διεστραμμένη «λογική» του;
20 Ιανουαρίου, 2008 at 12:48 μμ
παίδες ή τα Δεκεμβριανά εννοεί ή το 89′ κ πιθανότερσ μ’αλλον το δεύτερο γιατί τα βάλαμε με τον Αντρίκο κ τα πάμπερς του κ σπάσαμε την ενότητα των …λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων, αυτό αποτελούσε εσχάτη προδοσία κ ακήρυχτο εμφύλιο πόλεμο. Μη σας πω μπορεί να εννοεί κ τις διασπάσεις 68′ κ 91′ τόσο διαστροφικά ΠΑΣΟΚ που είναι το άτομο!
20 Ιανουαρίου, 2008 at 1:04 μμ
@ Αμετανόητος
Εμείς αμετανόητοι – κάποιοι απλά ανόητοι
@ Red Hammer
..έπαιξε μπάλλα η ΓκεΠεΟυ του μπλογκ, όπως κατάλαβες..
20 Ιανουαρίου, 2008 at 1:38 μμ
ο Πρετεντέρης δημοσιογράφος …..καλό !!!
(1000+1 τιπς για το ξύρισμα ; σιγά τα αβγά….εδώ κοντεύουμε να γίνουμε σπανοί, τα τιπς μας μάραναν)
20 Ιανουαρίου, 2008 at 8:24 μμ
Τελικά δημοφιλέστατος ο έγκριτος…
22 Ιανουαρίου, 2008 at 8:34 πμ
Λοιπόν, μάλλον εννοεί τον εμφύλιο Αλέκας – Κουτσούμπα για το νταχτιλίντι και τον βρώμικα ρόλο Γόντικα (που πηδάει Μιλένα) – Μαρίνου (που πηδάει ό,τι μιλάει ελληνικά) και που άπαντες οι παραπάνω ανησυχούν για τον πιο-σεξυ-βουλευτη-ανερχομενο-αντιΤσιπρα Γιάννη (που πηδάει Ελένη – ξέρεις εσύ…). Τελικά μόνο αν γίνω εξίσου διεστραμένος μπορώ να τα δω όλα τόοοσο ξεκάθαρα. Για να μην νομίζει δηλαδίς ο Ι. Κ. Π. οτι είμαστε τίποτα πεταμένοι και δεν τον πιάνουμε. Πάντως αν δεν ήταν 8.27 το πουρνό σιγά μην μου ερχόταν η επιφοίτηση.
Κατα τα άλλα ντροπή σου (δηλαδή αίσχος!)που διαβάζεις λαιφσταιλίστικα. Με απογοητεύεις. Μικροαστέ. Ξέρω οτι αυτό μπορεί να σε πειράξει και να μου αραδιάσεις τίποτα του στυλ έχω άποψη και γούστο (που έχεις δηλαδή και καλά κάνεις, αλλά όχι και Κωστόπουλο γαμώ την τρέλα μου), αλλά χαλάλι.
Φιλάκια.
22 Ιανουαρίου, 2008 at 11:00 πμ
H ζωή χρειάζεται στυλ σ/φε Vaquerito.
Μόνο με Αφανάσιεφ, δουλειά δε γίνεται…Πάντως είμαι σε πλήρη επίγνωση της θέσης μου στις σχέσεις παραγωγής – you got to acknowledge that!
Άϊ καλημέρα…
Υ.Γ. «Ο Γιάννης που πηδάει Ελένη» είναι ο Πρωτούλης;Και Ελένη η Μενεγάκη; Μελάς σοβαρά;
22 Ιανουαρίου, 2008 at 12:51 μμ
Είναι ο εμφύλιος που ξέσπασε κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821. Είναι γνωστός ο ρόλος του αρχικομμουνιστή συμμορίτη Ανδρούτσου που τον εκπαραθύρωσαν τελικώς αι εθνικαί και σύμμαχαι δυνάμεις.
23 Ιανουαρίου, 2008 at 11:02 μμ
vaquerito συμφωνώ για τον Κωστόπουλο αλλά όχι απ’ τη δικιά σου ψευτοκουλτουριάρικη έως ψευδεπίγραφη εντεχνίζουσα αισθητική…
Κ για να τα κάνω λίγο μπέρδεway όπου αισθητική νοείται το ..κουρέλι που λείπει τελευταία απ΄τις παρεμβάσεις! Περαστικά κουρελάκι.
τέλος για να επανέρθω στον vaquerito, αλήθεια γιατί δεν υπογράφεις με την παλαιόθεν γνωστή σου επονομασία? ΛΑΚΗΣ εννοώ! κ άρα έρχεται αβίαστα ΤΣΟΥ ΡΕ ΛΑΑΚηηη!!!
24 Ιανουαρίου, 2008 at 12:37 μμ
Εγώ σαν πραγματιστής πιστεύω εννοεί τον ισπανικό εμφύλιο. Μα να στείλουμε κόσμο στις διαθνείς ταξιαρχίες? Απαράδεκτο…
Η καλύτερη δήλωσ πάντως νομίζω είναι αυτή με το Ρουσσόπουλο!
3 Φεβρουαρίου, 2008 at 1:50 πμ
-gia giannh-elenh epivevaiwnw…na thymiso mia ekpompi ths poy estaze h gomena gia party tou.perissoteres plhrofories tha htan koutsompolio!
-koimhsou anhsyxos red hammer
-e oxi kai pseytoentexnos o vaquerito (an katalava kala poios einai)